Ondergelopen opslagboxen
Van Hees herinnert zich de berging onder een appartementencomplex en een biercafé. Daar was een klein vochtplekje na jaren uitgemond in ondergelopen opslagboxen met vallende plafondplaten. “Bijna alle lekdetectiebedrijven waren er al eens geweest, maar het was niet vast te stellen of het met regen te maken had, met de betonvloer of het gebruik van het café. Het kon van alle kanten komen. Waar andere experts hadden aangegeven het te ingewikkeld te vinden om aan te beginnen, zijn wij er wel in gesprongen. En we hebben het lek gedetecteerd! Het bleek het kitwerk in de keuken van het café.”
Het moment waarop hij zo’n bevinding met een klant kan delen, vindt Marijnissen het mooiste van zijn vak. “Mensen zitten vaak al lang in onzekerheid over waar het vandaan komt”, vertelt hij tijdens een ritje tussen twee klanten door. “Soms slapen ze er nachten niet van. En als jij dan degene bent die kan zeggen wat er aan de hand is en wat er moet gebeuren om het op te lossen, dan zijn ze heel gelukkig. Soms vliegen ze me bijna om de hals! Gewoon zorgen dat die mensen weer rust hebben, daar doe ik het voor.”
Onvoorspelbaar
En saai is het nooit, zo ondervond hij het afgelopen jaar. “Ik kan over elke dag een boek schrijven, want iedere lekdetectie heeft zijn eigen verhaal. Het mooie is het onvoorspelbare ervan.” Plus: hij komt bij alle lagen van de bevolking over de vloer, gewapend met zijn rioolcamera, endoscoop en UV-kleurstof, die met speciaal licht verraadt waar vocht zich ophoudt. “Het kan zijn dat je eerst in een villa staat, om daarna door te rijden naar een kleine huurwoning op vier hoog. En alles wat daar tussenin zit.”